Wielu z nas ma mnóstwo zajęć. Czasem wydaje nam się, że nie damy rady. Stąd taki motywacyjny obrazek narysowany przez moją córkę. Mnie pomaga, dlatego postanowiłam się podzielić :).

Ostatnio czytałam pewną książkę, w której natknęłam się na takie oto motto:

„Życie nie jest prostym i łatwym do przejścia korytarzem, którym podążamy wolni i nieskrępowani. Jest labiryntem, w którym musimy nieustannie szukać drogi, często czujemy się zagubieni i wystraszeni, ciągle trafiamy w ślepe zaułki.

Jeżeli jednak nie tracimy wiary, to na pewno otworzą się przed nami drzwi. Być może nie te, o których myślimy, ale zawsze będzie za nimi czekało na nas coś dobrego.” A. J. Cronin

Ciekawa jestem Waszej opinii na ten temat. Czy zastanawialiście się kiedykolwiek, jak wiele zależy od Was samych, a ile jest kwestią pomocy innych lub dziełem opatrzności? Poddaję to pod Waszą rozwagę :).

Czy zastanawialiście się kiedyś nad tym, że każdy człowiek ma swoją historię? I to jest właśnie takie niesamowite w nas wszystkich. Często nie spodziewamy się, że osoba, z którą rozmawiamy, spotykamy się w różnych miejscach: na ulicy, w sklepie, w autobusie, itd. przeżyła tyle niesamowitych rzeczy i dopiero, gdy otwiera się przed nami, przychodzi zaskoczenie. Często przytrafia mi się coś takiego i choć nie zawsze wiem, co powinnam powiedzieć lub zrobić, to staram się wysłuchać. W życiu każdego z nas zdarzają się zakręty i zawirowania. Ważne jest, by umieć z nich czytać znaki. Każdy zakręt zawiera drogowskaz, wszystko jest po coś i w pewnym momencie zaczynamy rozumieć przesłanie.
Każdy człowiek jest jak książka. Nauczmy się uważnie czytać. Zwracała nam na to uwagę Wisława Szymborska pisząc:
„Żyjemy dłużej, ale mniej dokładnie
i krótszymi zdaniami”.